Na najbliższą sesję Rady Miejskiej w Dębicy trafi projekt uchwały dotyczący nadania parkowi przy DK „Śnieżka” im. Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”.
Towarzystwo Gimnastyczne ,,Sokół” działało w Dębicy w latach 1894-1948. Było oddziałem powstałego we Lwowie w roku 1867 Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” najstarszego polskiego towarzystwa sportowego. Dębickie gniazdo stało się szybko jedną z wiodących instytucji kulturalnych miasta, integrującym jego mieszkańców. Na parceli przy ul. Bojanowskiego, ofiarowanej w 1909 r. przez hrabiego Andrzeja Raczyńskiego dębickiemu oddziałowi Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół” wybudowany został w latach 1909- 1911 obiekt mieszczący salę gimnastyczną i bufet. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w
1918 r. i w całym okresie międzywojennym w ,,Sokole” odbywały się uroczystości patriotyczne i okolicznościowe akademie.
Sytuacja zmieniła się z momentem utworzenia dębickiego gimnazjum, dzisiejszego I Liceum im. Króla Władysława Jagiełły. Głównym inicjatorem działań w zakresie rozwijania działalności dębickiego ,,Sokola” był profesor tego gimnazjum Stanisław Wiśniewski, który objął funkcję prezesa Towarzystwa po śmierci założyciela dębickiego oddziału ,,Sokola” burmistrza Henryka Zauderera. W działalność Towarzystwa zaangażowali się m.in. nauczyciele nowo utworzonego gimnazjum: Józef Wyrobek, Stanisław Mydlarczyk, Tadeusz Gawryś i Kazimierz Klamut. Intensywnie rozwijano nie tylko ducha młodzieży, poprzez przekazywane wartości patriotycznych, ale także dbałość o jej tężyznę fizyczną. Budynek posiadał obszerną salę
gimnastyczną, bufet wokół niego zaś, na terenie parka umieszczono boiska do gry w piłkę, korty tenisowe oraz kręgielnię.
Podczas wojny tysiące członków „Sokoła” straciło życie. Inni włączyli się w walkę tworząc świetnie wyszkolone oddziały Narodowej Organizacji Wojskowej i Narodowych Sil Zbrojnych, byli szczególnie prześladowani przez obu okupantów. Inni członkowie ,,Sokola” wchodzili w skład polskiej armii tworzącej się na Zachodzie. Niemcy i Rosjanie doskonale zdawali sobie sprawę z roli, jaką ,Sokół” odgrywał w społeczeństwie. Po wojnie prześladowania działaczy sokolich nie ustał. Dwa lata później, w 1948 r., ministra administracji rozwiązano związek, a niezwykle bogate mienie skonfiskowano. Tysiące żołnierzy podziemia, szczególnie tych związanych z ruchem narodowym, komuniści aresztowali. Legalną działalność członkowie „Sokola” mogli prowadzić już tylko na Zachodzie – w Anglii, Francji, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
