Ten niezwykle piękny i klimatyczny dwór w Łękach Dolnych dziś już niestety nie istnieje. O tym że istniał dowiedzieliśmy się zupełnie przypadkowo dzięki kilku archiwalnym fotografiom sprzed 40 lat.
Uwieczniony na nich dwór już w tym okresie, około roku 1985 był w fatalnym stanie i z każdym dniem coraz bardziej popadał w ruinę. Ale na fotografiach widać że był to bardzo piękny obiekt wzniesiony z wielkim rozmachem.
Dwór wzniesiony z cegły i kamienia w XVII wieku wraz z późniejszą nadbudówką powstałą na początku wieku XX w. położony był w centrum wsi Łęki Dolne, w głębi parku krajobrazowego przy asfaltowej drodze Łęki Górne – Łęki Dolne obok przystanku PKS Pogwizdów.
W roku 1795 właścicielami dworu i majątku byli Katarzyna i Michał Łętowscy, a na początku wieku XIX Łęki Dolne należały do rodziny Bobrownickich, a w okolicy kwitła uprawa lnu i działało dużo zakładów tkackich. Na początku wieku XX obiekt był w posiadaniu kolejno rodziny Steczkowskich, potem Osadzińskich, a od 1927 roku właścicielami byli Bronisława i Karol Mućkowie.
Wejście główne do dworu ozdobione czterema filarami zwieńczonymi dwuspadowym dachem krytym blachą znajdowało się od strony północnej. W latach 80. XX wieku kiedy była przeprowadzana inwentaryzacja konserwatorska obiektu dwór był kryty czerwoną dachówką i posiadał liczne ubytki uzupełniane kawałkami blachy lub szkła. Zachodnia część dworu jeszcze w latach 70. XX w. jak odnotowano w dokumentach konserwatora została rozebrana, a pozostawiono jedynie fundamenty. Z dawnego wystroju wnętrza, z pięknych posadzek i mozaik parkietowych w latach 80. XX wieku już nic się nie ostało, a obiekt był już wówczas mocno zawilgocony i tynk odchodził z niego całymi płatami.
Wcześniej, w 1958 roku liczący kilkaset metrów kwadratowych obiekt został podzielony na pięć części. Podział ten utrzymuje się do połowy lat 80. XX wieku. W tym czasie właścicielami poszczególnych części dworskich zabudowań jest kilka osób, które mieszkają tutaj z rodzinami. Folwark „Wygoda”, bo tak określane są zabudowania dworskie w Łękach Dolnych są w tym czasie już w katastrofalnym, ciągle się pogarszającym stanie.
Część parterowa dworu w tym czasie jest użytkowana jako stajnia dla bydła. Drewniana nadbudówka zamieszkana jest przez właścicieli którzy kupili dwór. Niestety nowi właściciele nie dbali o zabytkowy obiekt, nie przeprowadzali żadnych remontów ponieważ zakupili go z zamiarem jego rozebrania i wybudowania w tym miejscu nowego budynku wraz z zabudowaniami gospodarczymi.
Główne wejście na teren dworu i parku wykonane w latach 80. XX w. znajdowało się od strony południowej w pobliżu przystanku autobusowego. Prowadziło ono od niego łukiem do dworu obok starej, użytkowanej jeszcze wówczas piwniczki ziemnej nieutwardzoną dróżką gruntową. W pobliżu piwniczki od jej wschodniej strony znajdowały się fundamenty starej dworskiej stajni. Przed dworem 40 lat temu rósł żywopłot grabowo-klonowy i znajdował się ładnie utrzymany kwietnik.
Bezpośrednio przy budynku dworsko-pałacowym od strony północnej która niegdyś była stroną frontową dworu ówczesny właściciel tego budynku zlokalizował składowisko obornika. Obiekt był w katastrofalnym stanie. Jedyną szansą na uratowanie zabytkowego dworu było wówczas, w latach 80. XX w. wykupienie go przez jakąś instytucję państwową, Urząd Gminy i wyremontowanie go. Do tego jednak nigdy nie doszło.
