W sobotę, 31 maja, Bazylika Katedralna w Tarnowie stała się sercem diecezji – miejscem modlitwy, wdzięczności i wielkiej radości. Podczas uroczystej liturgii święceń prezbiteratu trzynastu diakonów przyjęło sakrament kapłaństwa. Ich „tak” wypowiedziane wobec Boga i wspólnoty Kościoła jest świadectwem nadziei – nie tylko dla nich samych, ale dla całej diecezji tarnowskiej.
Kapłaństwo – wybór, który rodzi nadzieję
Święcenia kapłańskie to moment wyjątkowy – nie tylko w życiu tych, którzy przyjmują sakrament, lecz także w sercu Kościoła. Nowi kapłani niosą ze sobą nie tylko własną historię wiary, ale też dziedzictwo rodzin, parafii, wspólnot i formatorów, którzy kształtowali ich powołanie. W homilii bp Andrzej Jeż podkreślił znaczenie korzeni duchowych, zwracając się szczególnie do rodzin neoprezbiterów:
– Być może pamiętacie chwile, gdy wasi rodzice uczyli was modlitwy, prowadzili do kościoła, opowiadali o Bogu… To właśnie wtedy, w tych cichych gestach, zaczynała się wasza droga do kapłaństwa – mówił biskup ordynariusz.
Święcenia w dniu Maryjnego posłania
Tegoroczne święcenia przypadły w liturgiczne święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Ten symboliczny dzień przypomniał, że kapłan – jak Maryja – niesie Chrystusa innym. Tak, jak Ona poszła do Elżbiety, niosąc w sobie Zbawiciela, tak każdy kapłan zostaje posłany do świata, by głosić Ewangelię, służyć i dawać świadectwo Bożej obecności.
– Program już istnieje. Zawarty jest w Ewangelii i skupiony wokół samego Chrystusa – przypomniał bp Jeż. – To wasze podstawowe zadanie: być drogą, przez którą inni spotkają Boga.
Kapłan – przewodnik i świadek
W chwili święceń nowi prezbiterzy przyjęli stułę – znak pasterskiej misji i duchowej ojcostwa. To znak nie tyle ciężaru, co wybrania i radości płynącej z bliskości Dobrego Pasterza. Kapłan jest tym, który głosi prawdę, karmi Eucharystią, leczy poranione serca i towarzyszy ludziom w codzienności. W świecie pełnym niepokoju i kryzysów wartości ta misja nabiera szczególnego znaczenia.
– Za każdym razem, gdy będziecie zakładać stułę, niech wam się przypomina: idź i bądź pasterzem moich owiec – mówił biskup. – Bądźcie świadkami nadziei, która nie zawodzi.
Źródło: Diecezja Tarnowska
