Wzniesiony w XIV wieku zamek w Czchowie był jednym z grodów strzegących szlaku handlowego z Węgrami. Do niedawna jedyną jego pozostałością była Baszta przy której urządzono punkt widokowy z panoramą na Dolinę Dunajca i stare miasto Czchów. W ostatnich miesiącach dzięki środkom pozyskanym przez Gminę Czchów wykonano rekonstrukcję części czchowskiego zamku do którego teraz wiedzie drewniany most a na czchowskim wzgórzu zrekonstruowano zabudowania średniowiecznego zamku.
Zrealizowana przez Gminę Czchów ramach działań zmierzających do wzrostu atrakcyjności turystycznej i rekreacyjnej subregionu tarnowskiego za ponad 3,6 mln inwestycja objęła kompleksowe zagospodarowanie terenu Wzgórza Zamkowego i Wzgórza Grodzisko oraz zlokalizowanie na tym terenie militarno-historycznego szlaku edukacyjnego. W ramach wspomnianej inwestycji wykonano montaż replik kilkunastu maszyn oblężniczych oraz urządzeń bojowych z okresu od XVI do XX wieku. Przeprowadzone zostały także prace restauratorskie przy bunkrach i okopach zlokalizowanych w pobliżu wzgórza, co pozwoliło na zachowanie unikatowych budowli.
Historia zamku w Czchowie (na podstawie: wikipedia.pl) Zamek, rozbudowywany między XIII wiekiem a XVI wiekiem, ochraniał szlak handlowy biegnący wzdłuż Dunajca i komorę celną dla towarów przywożonych z Węgier. W źródłach pisanych pojawia się po raz pierwszy w 1356 r. Pierwotnie w tym miejscu znajdowała się romańska wieża obronna; w XIV wieku dobudowano wokół niej zamek stanowiący siedzibę starostów czchowskich; uległ on zniszczeniu w XVII wieku. Obecnie zachowała się jedynie XIV-wieczna wieża, częściowo zniszczona (bez górnej kondygnacji), i odsłonięte fundamenty murów. W drugiej połowie XVIII wieku w zachowanej do dziś wieży mieściło się więzienie; zostało ono zlikwidowane po I rozbiorze Polski. Zamek powstał z piaskowca.
Na jego założenie składał się mur obwodowy o grubości 1,2-2 m otaczający krawędź wzgórza oraz wolno stojącej cylindrycznej wieży o średnicy 12,5 m i wysokości ok. 20 m. Wybudowano ją w południowej części założenia zamkowego. Przy północno-wschodniej kurtynie znajdował się dom mieszkalny, od południa przylegała prostokątna sień, natomiast we wschodniej części muru znajdowała się brama wjazdowa. Baszta została przez uzupełnienie w niej ubytków murów odrestaurowana w 1928 roku. W 1960 roku podczas badań archeologicznych odkryto w okolicach baszty fundamenty budynku mieszkalnego. W roku 2000 odbudowano górną część wieży oraz stworzono klatkę schodową umożliwiająca dostanie się na szczyt baszty.
