21 czerwca 2014 r. odbyło się spotkanie absolwentów Szkoły Podstawowej w Gorzejowej z 1964 roku, czyli tych, którzy opuścili mury tej placówki 50 lat temu.
Pierwszym punktem programu była msza św. w kościele pw. św. Grzegorza Papieża i Przemienienia Pańskiego w Gorzejowej, którą koncelebrował ksiądz proboszcz Stanisław Oleksyk wraz z księdzem prałatem Stanisławem Kuczkiem – absolwentem gorzejowskiej podstawówki. Ksiądz proboszcz w słowach skierowanych do zgromadzonych oprócz słów powitania podkreślił, że wśród jubilatów są osoby mieszkające w rodzinnej parafii, które aktywnie uczestniczą w pracach społecznych na rzecz lokalnej społeczności. W swojej homilii ksiądz Kuczek dziękował Bogu za wszystkie dary, jakimi obdarzył zgromadzonych oraz możliwość spotkania w rodzinnych stronach. Wyraził wdzięczność tym, którzy pracowali w miejscowej szkole i którzy na trwałe odcisnęli ślad w sercach i umysłach kolejnych pokoleń uczniów. Serdeczne słowa skierował do absolwentów, gratulując im pomysłu zorganizowania po raz pierwszy w historii wsi takiego jubileuszu. Podkreślił, że czas takich spotkań po latach to czas niezwykły, magiczny, dostarczający niezapomnianych przeżyć.
Następnie absolwenci, towarzyszące im osoby oraz zaproszeni goście udali się do szkoły, gdzie wielu z przybyłych po raz pierwszy od bardzo dawna mogło przekroczyć jej przyjazne progi.
Tutaj, w imieniu nieobecnej pani dyrektor M. Siarkowskiej, która przebywała na zwolnieniu lekarskim, oraz w imieniu nauczycieli, wszystkich powitała pani Marzena Wal. W swoim wystąpieniu podkreśliła, że nawet forum internetowe Nasza Klasa, mające za zadanie zbliżać byłych absolwentów nie zastąpi potrzeby bliższych, bezpośrednich kontaktów i spotkań „twarzą w twarz”. Życzyła zebranym, aby wizyta w murach tej szkoły była wyjątkowym, niezapomnianym przeżyciem. Na zakończenie zaprosiła do obejrzenia części artystycznej przygotowanej przez uczniów. Złożyły się na nią słowa powitania i radości ze wspólnego przeżywania spotkania z absolwentami, wspomnienia najważniejszych wydarzeń z historii tej placówki oraz tańce i piosenki. Na zakończenie części artystycznej przedstawiciele obecnej społeczności szkolnej wszystkim gościom życzyli zdrowia, pogody ducha oraz zachowania w pamięci wspaniałych chwil z dzie- ciństwa i pobytu w szkole. Po odczytaniu listy obecności absolwentów sprzed pół wieku przez wychowawczynię panią Marię Hołowicką, uczniowie zaśpiewali im piosenkę „Polskie kwiaty” oraz wręczyli bukiety ogrodowych i polnych kwiatków.
W imieniu organizatorów głos zabrał pan Jan Górzan oraz pan Gustaw Hołowicki, którzy wraz z panem Stanisławem Mroczkiem byli inicjatorami i organizatorami jubileuszowej uroczystości. Pan Górzan powitał koleżanki i kolegów oraz podziękował im za przyjęcie zaproszenia, zachęcał, aby razem spojrzeć wstecz i wydobyć z przeszłości to, co jest częścią ich tożsamości i co stanowi o ich korzeniach. Słowa powitania skierował również do osób im towarzyszących, które dołączyły do grona świętujących „spotkanie po latach”.
Pan Hołowicki uczniom biorącym udział w akademii wręczył słodki upominek, dziękując im jednocześnie za trud włożony w przygotowanie części artystycznej. Podziękował również nauczycielom i pracownikom szkoły za przygotowanie placówki na ich przybycie. Z szacunkiem zwrócił się do byłych nauczycielek: pani M. Hołowickiej, K.Krajewskiej oraz W. Modelskiej, które nie tylko przekazały im bezcenną wiedzę, ale były też dla uczniów autorytetem i wsparciem w wielu trudnych sytuacjach. Miło powitał gospodarza gminy burmistrza Leszka Bieńka, który przyjął zaproszenie i odbył z absolwentami podróż do lat minionych. Księdzu prałatowi Stanisławowi Kuczkowi i księdzu proboszczowi Stanisławowi Oleksykowi podziękował za przybycie i uświetnienie całej uroczystości.
Niestety, zabrakło tych, którzy już nie żyją. Minutą ciszy oraz modlitwą poprowadzoną przez księdza prałata uczczono pamięć zmarłych dyrektorów, nauczycieli i pracowników szkoły.
Obecny na spotkaniu burmistrz Leszek Bieniek w słowach skierowanych do tych, którzy 50 lat temu odebrali świadectwa, pożegnali się ze szkołą i ponownie do niej powrócili, podkreślił wartość takich spotkań oraz wartość rodziny. Zaznaczył on, że we współczesnym zabieganym świecie warto znaleźć czas, by na chwilę wrócić do wspomnień, spotkać się z przyjaciółmi, znajomymi, otoczyć opieką najbliższych, bo wówczas mamy pewność, że w sytuacjach trudnych spotkamy się ze wsparciem i pomocą ze strony innych.
Później wszyscy udali się do sali Domu Ludowego, w którym przy suto zastawionym stole, lampce szampana i dźwiękach muzyki był czas na cudowne wspomnienia z lat młodości i miłe wzruszenia.
Absolwenci, którzy tak licznie przybyli na spotkanie, na pewno odnaleźli zapomniane twarze, dawne przyjaźnie i zdarzenia. Mimo że szara mgła czasu stopniowo przesłania lata minione, los niejednego ucznia rzucił daleko stąd, to warto wrócić do chwil tu spędzonych. Dlatego przywołując słowa poety Artura Oppmana:
Niezapomniane młodzieńcze lata!
Szkolne wspomnienia niezapomniane!
Na ciężkich drogach chmurnego świata
Wyście jak balsam na krwawą ranę!
Gdy wstecz obrócę wzrok, taki łzawy,
Wnet się jak czarem byt złoci szary
Niech żyje przyjaźń od szkolnej ławy!
Niech żyją nasze szkolne lata.
Niezapomniane młodzieńcze lata!
zachęcamy wszystkich absolwentów do kontynuowania spotkań.
K. Traciłowska
nauczyciel PSP w Gorzejowe
