Barbara Nizioł – zawsze będę tęsknić za Dębicą

10 lat temu wylosowała Zieloną Kartę i rozpoczęła nowe życie za Wielką Wodą.  Czy żałuje? – T am żyje się inaczej, łatwiej ale zawsze będę tęsknić za Dębicą – mówi Barbara Nizioł.
W 1984 roku skończyła szkołę podstawową, wtedy imienia gen. broni Karola Świerczewskiego. Chodziła do jednej klasy razem siostrą Elżbietą i wszyscy myśleli że są bliźniaczkami, ale Baśka była o rok młodsza tylko wcześniej rozpoczęła naukę.  Potem ukończyła dębickie liceum dziś im. króla Władysława Jagiełły. Po nim studium medyczne. Wyszła za mąż, urodziło się jej dwoje dzieci. Była tym pokoleniem, które w dorosłe życie wchodziło po przemianach roku 1989. Zaczęła prowadzić własny gabinet protetyczny w Dębicy.  10 lat temu okazało się, że udało się jej wylosować Zieloną Kartę.
– Wahałam się czy zostawić wszystko co do tej pory znałam i wyjechać w nieznane – wspomina Barbara Nizioł. Ale zaryzykowałam. I nie żałuję. Wyjechaliśmy całą rodziną.
W Dębicy zostawiła rodzinę, przyjaciół i miasto w którym żyła całe swoje dotychczasowe życie. Cały czasu utrzymuje z nimi żywy kontakt.
Ameryka jest fantastyczna – dodaje Barbara Nizioł. Łatwiej się żyję, wiele rzeczy jest prostszych. Ale zawsze czuję się dębiczanką i zawsze chętnie wracam do Dębicy. Tam swoje życie układają sobie już moje dzieci.
Do rodzinnego miasta przyjechała kilka dni temu w odwiedziny, po kilku latach nieobecności.
Dębica bardzo się zmieniła, ale to wciąż moje miejsce na ziemi – śmieje się Barbara. Chociaż moje życie jest teraz za Wielką Wodą zawszę będę tęsknić za Dębicą.