Stockmine 43 nazywana niekiedy również Betonmine, była miną przeciwpiechotną z korpusem betonowym, produkowaną w Niemczech od 1943 r.
Mina składała się z betonowego korpusu w kształcie walca z wtopionymi metalowymi odłamkami (w ostatnich miesiącach II wojny światowej wtapiano także elementy ceramiczne, czy kawałki utwardzonej papy). Rozróżniano dwa rodzaje Betonmine: Stockmine 43/I oraz Stockime 43/II. W przypadku Stockmine 43/I zarówno górna, jak i dolna krawędź pozostawały wyprofilowane na kształt ściętego stożka, natomiast w modelu Stockime 43/II element ten występował tylko w części górnej. Wewnątrz korpusu wydrążony był kanał o długości 140 mm i średnicy 35 mm, przeznaczony do instalowania ładunku wybuchowego. Po przeciwległej stronie jego wlotu umieszczona była metalowa tuleja o średnicy 15 mm (mocowana na stałe), w którą wkładano zapalnik. W dolnej części korpusu znajdował się otwór na drewniany kołek na którym ustawiano minę i wbijano w ziemię. Od zawleczki zapalnika przeprowadzano drut odciągowy, który przywiązywano do drugiego kołka, lub innego drzewa. Przechodzący żołnierz zahaczał nogą o drut, wyciągał zawleczkę zabezpieczającą z zapalnika co powodowało zwolnienie napiętej iglicy, która uderzała w spłonkę detonującą. Następował wybuch miny. Korpus malowano farbą ciemnozieloną lub piaskowoszarą.
Wymiary korpusu:
• długość – 160 mm
• średnica – 70 mm
• średnica kanału – 35 mm
• średnica otworu zapalnika – 15 mm
• masa – 2100 g
Masa zatopionych odłamków – 1400 g
Masa ładunku wybuchowego – 100 g
Pole rażenia:
• maksymalne – 60 m
• optymalne – 10 m
Masa bojowa – 2230 g
Dar Pana Pawła Bochniewicza.
Źródło: Ekspozycja historyczno – dydaktyczna przy Górze Śmierci
