Zawadka Brzostecka jest niewielką wioską granicząca od północnego zachodu z Brzostkiem. Powstała jako osada pod koniec XIV w. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1417 r. z Księgi sądowej dóbr opactwa tynieckiego w której określano ją mianem „Szauada”.
W przeszłości, w wieku szesnastym należała do Erazma Gromczyńskiego, potem do Alberta Kowaliowskiego. Podczas głośnej rabacji chłopskiej w 1846 r. jej właścicielem był Flaszkiewicz, który wraz z rodziną ratując życie uciekł do Jasła. Na terenie wsi pod koniec XVIII wieku został wzniesiony przez rodzinę Długoszewskiech dwór murowany. Obiekt parterowy, wzniesiony na planie węgielnicy został gruntownie przebudowany w 1916 r.
Nadano mu wówczas wygląd eklektyczny. Jest on pokryty połączonymi dachami czterospadowymi. Na elewacjach dworu znajdują się pozostałości eklektycznej dekoracji tynkowej. Dwór posiada dekoracyjne obramienia okien. W okresie II wojny światowej dwór należał do rodziny żydowskiej, która według legend ukryła w nim kosztowności. Dwór otaczają resztki parku. Obecnie dwór jest własnością prywatną.
Artykuł ukazał się w Ziemi Dębickiej w 2003 roku.
Fot. Topolski
Tak dwór w Zawadce Brzosteckiej wyglądał w latach 80. XX w. Fot. WKZ
